ممکن است عجیب به نظر برسد که به یک کودک شنوا یاد بدهیم از زبان اشاره استفاده کند. اما، همانطور که بسیاری از والدینی که زبان اشاره را به فرزندانشان یاد دادند می توانند تأیید کنند – این یک استراتژی و تغییر نحوه بازی است. اما چرا؟ آیا آموزش زبان غیرکلامی به کودک به آنها کمک می کند تا ارتباطات بهتری داشته باشند؟ آیا استفاده از علائم برای برآورده کردن نیازهایشان می تواند مانع مهارت های زبان کلامی آنها شود؟
فواید زبان اشاره در دوران کودکی چیست؟
یادگیری برقراری ارتباط و استفاده از زبان کلامی فرآیندی طولانی، پیچیده و گاهی خسته کننده است. تقریباً هر والدینی می توانند حداقل یک داستان ترسناک درباره زمانی که می خواستند منظور حرفشان را به فرزندانشان انتقال بدهند، اما نمی توانستند تعریف کنند.
تصور کنید به شدت نیاز به برقراری ارتباط دارید اما ابزار لازم و کافی را ندارید! نگران نباشید این مهارت ناجی شما در زمان ناامیدی است.
وقتی نوزادان زبان را یاد می گیرند، این آگاهی را نیز به دست می آورند که ارتباط یک خیابان دو طرفه است. وقتی نوزادان به دنیا می آیند، بدون قصد گریه می کنند. در واقع پاسخ بزرگسالان به گریه های آنها، به آنها نشان می دهد ارتباط انعکاسی است. این گونه که من گریه می کنم و این خانم خوب می آید تا به من غذا بدهد!
هنگامی که نوزادان این درس مهم را یاد می گیرند، شروع به استفاده از ابزارهای ارتباطی شان می کنند. با این حال، خیلی زود، نیازهای فرزند شما به طور فزاینده ای پیچیده و توانایی های ارتباطی شما را ناگریز می کند.
اینجاست که زبان اشاره وارد عمل می شود.
پیش زبانی چیست و چرا در گفتار کودک اهمیت دارد؟
آیا استفاده از زبان اشاره می تواند رشد گفتار کودک من را به تاخیر بیاندازد؟
حقیقت این است که نه! در حالی که مطالعات نشان نمی دهد که استفاده از زبان اشاره در کودکان خردسال یادگیری زبان آنها را تسریع می کند، همچنین نشان داده نشده است که مانع آن خواهد شد.
در عوض، استفاده از زبان اشاره در کودکان خردسال می تواند به پر کردن شکاف مهم بین تمایلات ارتباطی و توانایی های زبانی آنها کمک کند.
برخی از مطالعات نشان داده اند که زبان اشاره نه تنها نتایج موثری برای کودکان با رشد معمولی داشته است، بلکه نتایج امیدوارکننده ای در ارتقاء دستاوردهای مهارت های گفتاری کودکان مبتلا به اختلالات ارتباطی و شناختی از جمله اوتیسم نشان می دهد.
این چیزی است که باید بدانید، ارتباط مهم تر از زبان است. زبان بخش مهمی از ارتباطات است، اما ارتباطات اصطلاحا یک چتر است که مسائل فراتر از زبان را در بر می گیرد.
گفته شده است که تنها 30 درصد از معنی و هدف گفتگوهای ما توسط زبان انجام می گیرد.
سوپراسگمنتال ها، همانطور که در بیز شناخته می شوند، ابزارهای ارتباطی هستند که مبتنی بر زبان نیستند. آنها شامل مواردی مانند زبان بدن، لحن صدا و ژست ها هستند.
ممکن است قبلاً به آن فکر نکرده باشید، اما به این فکر کنید که چقدر می توانید معنای یک مرحله ساده را فقط با تغییر حالت، انتخاب حرکات یا زبان بدن خود تغییر دهید.
حالا، زبان اشاره را در نظر بگیرید. به خصوص هنگامی که با یک کلمه همراه شود، یک علامت می تواند ابزار قدرتمندی برای برقراری ارتباط با خواسته ها و نیازهای ما باشد.
به خصوص زمانی که در سنین هشت ماهگی تا دو سالگی استفاده شود، می تواند ابزار مفیدی برای تقویت توانایی کودک شما در برقراری ارتباط با شما باشد. و این به معنای ناامیدی و فروپاشی کمتر است – که شرط می بندم همه می توانیم موافق باشیم چیز خوبی است-.
روانشناسی کودک چیست و چرا بسیار اهمیت دارد؟
برخی از علائم رایج زبان اشاره که والدین به فرزندان خود آموزش می دهند چیست؟
هنگامی که نشانه هایی را انتخاب می کنید که می خواهید با فرزندتان کار کنید، شروع هدفمن کلیدی است. این یک استراتژی هوشمندانه است که ابتدا روی آموزش استفاده از علائم برای کلماتی که بیشتر به آنها نیاز دارند و اغلب استفاده خواهند کرد، تمرکز کنید.
علائم رایج و مفیدی که والدین به کودکان خود آموزش می دهند تا از آنها استفاده کنند عبارتند از: بیشتر، لطفا، همه چیز خوب است، بخور، بنوش، تمام شد
از اینجا به بعد می توانید به اصطلاحاتی که زیاد رایج نیستند و خاص تر هستند منشعب شوید. حتی می توانید نشانه هایی را انتخاب کنید که برای یادگیری سرگرم کننده و انگیزه دهنده است.
بسیاری از بچه ها نسخه های منحصر به فرد خود را از علائم استاندارد توسعه می دهند – و این بسیار خوب است! تا زمانی که آنها بتوانند به طور مداوم از آنها استفاده کنند و شما منظور آنها را درک کنید – این چیزی است که اهمیت دارد.
مثلا فرزند شما برای کلمه “بیش تر” علامت مخصوص خودش را دارد و آن گذاشتن انگشتش بر مرکزکف دست دیگرش است. خب وقتی او به طور مداوم این علامت را استفاده می کند شما و خودش متوجه منظورش می شوید و در در نهایت شروع به استفاده از ژست و گفتن کلمه با هم خواهد کرد که حتی همه چی را آسان تر می کند.
اگر فرزند شما روش منحصر به فرد خود را برای نشان دادن علامت یک کلمه ایجاد می کند، حتما به کسانی که به طور منظم با او در ارتباط هستند، معنی آن را آموزش دهید. این باعث می شود که همه افراد در دنیای فرزندتان با استراتژی‌های مکمل زبانشان یکسان باشند.