کودکان مبتلا به اضطراب ممکن است علائم را کاملاً مانند بزرگسالان نشان ندهند. برای مثال، علاوه بر ترس و نگرانی، عصبانیت یا تحریک پذیری را نیز از خود بروز دهند.
قابل درک است که والدین در مورد اضطراب فرزند خود نگران باشند، اما مهم است بدانید برخی از اضطراب های دوران کودکی طبیعی و مورد انتظار است. با این حال، برخی از کودکان دارای اختلالات اضطراب هستند. خوشبختانه، کارهایی وجود دارد که والدین میتوانند برای کمک به فرزندان خود برای درمان و مقابله با احساس اضطراب انجام دهند.
نگرانی های رایج دوران کودکی
تعدادی چیز وجود دارد که به طور معمول باعث نگرانی کودکان در سنین مختلف میشود. قرار گرفتن در موقعیت های جدید، وظایف چالش برانگیز و حتی افراد ناآشنا میتوانند هر از چند گاهی منجر به ترس و اضطراب در کودکان شوند.
سایر ترس های متناسب با سن عبارتند از
اضطراب مواجهه با افراد غریبه از 7 تا 9 ماهگی شروع میشود و در حدود 31 سالگی برطرف میشود.
ترس از تاریکی، هیولاها، حشرات و حیوانات در کودکان پیش دبستانی.
ترس از ارتفاع یا طوفان در کودکان کوچکتر در سن مدرسه.
نگرانی بابت مدرسه و دوستان در سنین مدرسه و نوجوانی.
این ترس های دوران کودکی طبیعی هستند و معمولاً با بزرگتر شدن کودک به خودی خود کاهش می یابند. برای نشان دادن علائم واقعی اختلال اضطراب، به بیش از اضطراب گاه به گاه، که میتواند طبیعی باشد، نیاز است.
علائم و نشانه ها در کودکان مبتلا به اضطراب
به همان اندازه که داشتن اضطراب گاه به گاه رایج است، برای کودکان نیز اختلالات آن رایج است. در حالی که تخمین های شیوع متفاوت است، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) بیان میکند که 7.1٪ از کودکان بین سنین 3 و 17 دارای اضطراب قابل تشخیص هستند.
کودکان با علائم واقعی اضطراب ممکن است علائمی را تجربه کنند که عبارتند از
- عصبانیت یا پرخاشگری
- اجتناب از قرار گرفتن در موقعیت های خاص
- شب ادراری
- تغییرات در اشتها
- خستگی
- دچار مشکل شدن در مدرسه
- سردرد
- تنش عضلانی
- عادات عصبی مانند جویدن ناخن
- کابوس دیدن
- امتناع از رفتن به مدرسه
- بی قراری
- کناره گیری اجتماعی
- دل درد
- مشکل در تمرکز
- بی خوابی
فراوانی و ظهور علائم بسته به ماهیت آن میتواند متفاوت باشد. برخی از ترس ها (مانند اضطراب اجتماعی یا فوبیا) ممکن است توسط موقعیت ها یا اشیاء ایجاد شوند. انواع دیگر آن، مانند اختلال اضطراب فراگیر یا اختلال هراس، میتواند منجر به علائمی شود که با فراوانی بیشتری رخ میدهد.
سایر شاخص های نگرانی عبارتند از علائمی که در توانایی کودک برای یادگیری، تعامل با همسالان، خواب شبانه یا عملکرد عادی در زندگی روزمره اختلال ایجاد میکنند.
همچنین ترس های عادی دوران کودکی که پس از سنی که انتظار میرود محو شوند (مانند ترس از تاریکی یا دوری از والدین پس از سنین پیشدبستانی) در صورت داشتن این اختلالات، همچنان باقی میمانند.
انواع اضطراب دوران کودکی
مانند بزرگسالان، کودکان نیز میتوانند اختلالات اضطرابی دیگری داشته باشند مانند اضطراب جدایی، اختلال وسواس فکری و حتی حملات پنیک. تشخیص برخی از علائم اضطراب آسان تر است، اما تشخیص سایر اختلالات اضطرابی کمی سخت تر است.
درباره شایع ترین اختلالات رفتاری در کودکان بدانید.
برخی از انواع مختلف اضطراب دوران کودکی عبارتند از:
اضطراب جدایی
اضطراب جدایی شامل ترس اغراق آمیز از جدا شدن از والدین است. این نوع اضطراب در کودکان خردسال رایج است اما معمولاً زمانی که کودک در حدود 3 یا 4 سالگی است شروع به کاهش میکند. یا امتناع از رفتن به مدرسه به این دلیل!
اختلال فراگیر
به عنوان بخشی از تشخیص اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، کودک باید شواهدی از ترس و نگرانی بیش از حد به مدت شش ماه یا بیشتر داشته باشد و باید توسط بیش از یک چیز تحریک شود. مانند مضطرب بودن در مورد کار، مدرسه و دوستان.
همچنین کودک مبتلا به اختلال فراگیر در کنترل احساس نگرانی خود دچار مشکل میشود و باعث ناراحتی و نوعی اختلال میشود. به عنوان مثال، ممکن است از نخوابیدن آنقدر عصبی باشند که در حفظ دوستان خود با مشکل مواجه شوند یا به دلیل عدم تمرکز نمرات آنها کاهش یابد.
کودکان مبتلا به اختلال فراگیر ممکن است علائم جسمی مانند سردرد، درد شکم و درد و درد عضلانی نیز داشته باشند.
فوبیای خاص
علاوه بر یک اختلال فراگیر، کودکان میتوانند فوبیای خاص تری نیز داشته باشند. آنها مضطرب و نگران میشوند، اما فقط در مورد محرک های بسیار خاص، مانند رعد و برق، عنکبوت، تنها ماندن، یا رفتن به استخر و غیره.
اگرچه این کودکان ممکن است گریه کنند یا به والدین خود بچسبند، اما خوشبختانه، بیشتر بچه ها از این نوع اختلال رشد میکنند.
اختلال وسواس فکری عملی
کودکان مبتلا به OCD ممکن است افکار وسواسی در مورد چیزهای خاص همراه با رفتارهای تکراری داشته باشند، مانند شستن زیاد دستها، بررسی مکرر چیزها، یا تکرار کلمات یا عبارات خاص.
آنچه والدین باید در مورد OCD (اختلال وسواس فکری – اجباری) در کودکان بدانند
موارد وحشت زدگی
اگرچه در کودکان غیرمعمول است، اما حملات پانیک نوع دیگری از اختلال اضطرابی است که در سال های بعدی نوجوانی شایع تر میشود. علاوه بر ترس یا ناراحتی شدید، تعریف حمله پانیک مستلزم چهار یا بیشتر از علائم زیر است:
- حس بد نسبت به خود
- درد قفسه سینه
- لرز یا گرگرفتگی
- سرگیجه
- احساس خفگی
- ترس از دست دادن کنترل
- احساس تنگی نفس
- حالت تهوع یا درد شکم
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن (پارستزی)
- تپش قلب یا ضربان قلب سریع
- تعریق
- تکان دادن
لاتیسم انتخابی
از بین تمام اختلالات اضطرابی در کودکان، لالی انتخابی شاید یکی از مواردی است که معمولاً نادیده گرفته میشود، زیرا مردم فکر میکنند این کودکان بسیار خجالتی هستند. کودکان مبتلا به لالی انتخابی در واقع از صحبت کردن امتناع میورزند و ممکن است فقط با اعضای نزدیک خانواده در خانه صحبت کنند. در مدرسه یا در موقعیتهای دیگر، اغلب مضطرب میشوند و زمانی که از آنها انتظار میرود صحبت کنند بسیار ناراحت میشوند.