ارتباطات کودک 6 تا 12 ساله شما چگونه است؟
وقتی بچه ها وارد سال های تحصیلی خود می شوند، به طور فزاینده ای مستقل می شوند و بیشتر روزهای خود را بیرون از خانه در مدرسه و با همسالان خود می گذرانند. اما صحبت کردن با فرزندتان همچنان برای ایجاد پیوند ضروری است، بنابراین ایده ها، نظرات و اطلاعات را به اشتراک بگذارید. نوع و نحوه ارتباطات کودک خود با سایرین را زیر نظر داشته باشید.
برقراری ارتباط با فرزندتان
در اینجا چند پیشنهاد برای کمک به برقراری ارتباطان کودک وجود دارد:
- زمانی را برای شنیدن فعالیت های روز اختصاص دهید. مطمئن شوید که فرزندتان می داند که شما فعالانه علاقه مند هستید و با دقت گوش می دهید.
- به یاد داشته باشید که با فرزندان خود صحبت کنید، نه با آنها.
- سؤالاتی بپرسید که فراتر از پاسخ های «بله» یا «نه» هستند تا مکالمه توسعه یافته تری ایجاد کنند.
- در طول سفرهای ماشینی یا ایستادن در صف فروشگاه ها برای صحبت با فرزندتان از زمان استفاده کنید.
- برای رویدادهای ورزشی و مدرسه، بازی کردن، و صحبت در مورد رویدادهای جاری وقت بگذارید.
- فرزندتان را به خواندن کتاب ها و داستان هایی که کمی بالاتر از سطح شایستگی او هستند تشویق کنید.
واژگان و الگوهای ارتباطات کودک
همانطور که بچه ها در مدرسه پیشرفت می کنند، درک و استفاده آنها از زبان پیچیده تر می شود. معمولاً بچه‌ها کلمات و مفاهیم واژگانی را بیشتر از آنچه می‌توانند بیان کنند، درک می‌کنند. فرزند شما باید بتواند در گفتمان روایی شرکت کند و ایده ها و نظرات خود را در گفتار واضح به اشتراک بگذارد.
چه زمانی باید از گفتار درمانی کمک بگیریم؟
در مورد مهارت ها و پیشرفت زبانی کلی با معلم فرزندتان ارتباط مستمر داشته باشید. کودکانی که در درک زبان و استفاده از آنها مشکل دارند در خطر مشکلات تحصیلی هستند.
کودکی که مشکل ارتباطی خاصی مانند لکنت زبان یا لب پری دارد، باید به آسیب شناس گفتار-زبان مدرسه (متخصصی که اختلالات گفتار و زبان را ارزیابی و درمان می کند) ارجاع داده شود. در مورد اهداف درمانی، فعالیت های زبانی برای تمرین در خانه و پیشرفت فرزندتان با درمانگر در تماس باشید.
اگر معلم فرزند شما مشکوک به ناتوانی یادگیری مبتنی بر زبان باشد، آزمایش جامع انجام خواهد شد. این می تواند شامل آزمون شنوایی، ارزیابی روانی آموزشی (آزمایش استاندارد برای ارزیابی سبک یادگیری فرزند شما و همچنین فرآیندهای شناختی) و ارزیابی گفتار-زبان باشد.
مشکلات در مهارت های ارتباطی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشکلات شنوایی
- مشکل در توجه یا پیروی از دستورالعمل ها در کلاس
- مشکل در حفظ اطلاعات
- رشد ضعیف واژگان
- مشکلات گرامر و نحو
- مشکلات سازماندهی زبان بیانی یا گفتمان روایی (توانایی بیان یک داستان کامل)
- مشکلات پیشرفت تحصیلی، خواندن و نوشتن
- گفتار نامشخص
- لکنت ماندگار یا لب پری
مشکلات کیفیت صدا مانند گرفتگی صدا، نفس نفس زدن یا خارش ممکن است نیاز به ارزیابی پزشکی توسط متخصص گوش و حلق و بینی (متخصص گوش، حلق و بینی) داشته باشد.
متخصصان پزشکی، مانند آسیب شناسان گفتار زبان، درمانگران، و پزشک شما، می توانند به کودک شما کمک کنند تا بر مشکلات ارتباطی غلبه کند.