تنوع عصبی واژه‌ای مفصل برای تمام روش‌های غیر معمولی است که مغزهای فردی می‌توانند در آن کار کنند. هم مشکلات یادگیری مانند نارساخوانی و هم شرایط رشدی از جمله اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) را پوشش می دهد.
این شرایط در کودکان مدرسه‌ای بیشتر از سنین بالاتر تشخیص داده می‌شود. در مدرسه است که تفاوت‌ها در نحوه عملکرد برخی از کودکان می‌تواند آشکارتر شود: راهی که ممکن است برای یک کودک دشوارتر از دیگران درک مفاهیم جدید باشد یا دیگری ممکن است در تنظیم احساسات خود دچار مشکل شود.
طی سال‌های اخیر، از طریق تحقیقات، تلویزیون، فیلم، کتاب و استراتژی‌های دولتی، آگاهی و درک بیشتری از اوتیسم ایجاد شده است. طبق یک مطالعه اخیر، همزمان در 20 سال گذشته افزایش 9 برابری در تشخیص اوتیسم وجود داشته است.
با این حال، سایر شرایط تنوع عصبی، افزایش مشابهی را در تشخیص‌ها مشاهده نکرده‌اند. اما این بدان معنا نیست که آنها کمتر شیوع دارند. بسیاری از موارد به اشتباه تشخیص داده می شوند یا اصلاً تشخیص داده نمی شوند.
بر اساس آمار وزارت آموزش و پرورش در مورد نیازهای آموزشی ویژه در انگلستان، بیش از 20 درصد از کودکان دارای چنین نیازهایی دارای برچسب مشکلات یادگیری متوسط هستند. با این حال، یک روانشناس رشد، که در مدارس انگلستان کار می کنم، بیش از هزار کودک را ارزیابی کرده است، به ندرت کودکانی را با مشکلات یادگیری متوسط تشخیص داده است. هر کودک طیفی از نیازهای خاص داشته است که نیاز به حمایت هدفمند دارد، مانند مواردی که در نارساخوانی آشکار است، یا مشکلات مربوط به هماهنگی، حواس، توجه یا زبان.
درباره کاردرمانگر، برگ برنده والدین دارای کودکان نیازمند کاردرمانی بیشتر بدانید.
با این وجود، تحقیقات نشان می‌دهد که برچسب «مشکلات یادگیری متوسط» اغلب در مدارس نیز به شکلی بیش از حد تعمیم‌یافته استفاده می‌شود. وقتی معلمان کودکان را بدون دخالت متخصص ارزیابی می‌کنند، هیچ راه مطمئنی برای تمایز بین مشکلات یادگیری متوسط و مشکلات یادگیری خاص مانند نارساخوانی وجود ندارد.
این نشان می دهد که بخش بزرگی از کودکان در انگلستان ممکن است دارای تنوع عصبی باشند که هنوز تشخیص داده نشده است. بدون تشخیص خاص، این کودکان حمایت مورد نیاز خود را دریافت نخواهند کرد. هیچ برنامه آگاهانه و هدفمندی برای کمک به آنها در تحصیل وجود ندارد.
شرایط چگونه تشخیص داده می شود
در دوران کودکی، تشخیص معمولاً توسط معلمان متخصص، روانشناسان آموزشی، متخصصان اطفال و سایر متخصصان بهداشت انجام می شود. برای اینکه تشخیص دقیق باشد – و به هر کودک حمایت دقیقی داده شود که نیاز دارد – کارکنان بهداشت و کارکنان آموزشی به دانش عمیق نیاز دارند.
این واقعیت که ما از یک اصطلاح چتر – تنوع عصبی – برای تعیین این شرایط متفاوت و در عین حال بسیار شایع استفاده می کنیم، نشان می دهد که تا چه حد می توانند مشابه به نظر برسند یا در واقع با هم همپوشانی داشته باشند.
به عنوان مثال، کودکان مبتلا به اوتیسم و دیسپراکسی اغلب مشکلات هماهنگی مشابهی دارند. به همین ترتیب، یک کودک نارساخوان نیز ممکن است مشکلات توجه داشته باشد. به همین ترتیب، 60 درصد از کودکان با مشکلات خواندن و 80 درصد از کودکان مبتلا به ADHD، معیارهای ابتلا به نارساخوانی و ADHD را دارند.
همه مشکلات متفاوتی که ممکن است یک کودک داشته باشد، یادگیری و درک احساس او را – به روش های خاص خود – دشوارتر می کند. به همین دلیل است که کارکنان بهداشتی و مربیان، که وظیفه آنها تضمین رفاه و آموزش فرزندانمان است، باید هر تنوع عصبی را با تمام ویژگی های آن درک کنند.
درباره روانشناسی نقاشی در کودکان بیشتر بدانید.
عدم آموزش
تحقیقات نشان می دهد که این متخصصان اغلب آموزش ندیده اند. و جایی که آنها آموزش می بینند، معمولاً در یک شرایط خاص است. نارساخوانی در حیطه اختیارات معلمان متخصص دیده می شود. دیسپراکسی توسط کاردرمانگران تشخیص داده می شود. و متخصصان اطفال و روانشناسان حرف آخر را در مورد اوتیسم و ADHD می زنند.
هر چه معلمان، پزشکان و متخصصان بیشتر در مورد یک تنوع عصبی خاص بدانند، بیشتر می توانند ویژگی ها را تشخیص دهند. با این حال، در جایی که آنها بیشتر از یکدیگر می دانند، در معرض خطر اشتباه علائمی هستند که کودک نشان می دهد با علائمی که ندارند.
اغلب اوقات تنها کسری از نیازهای کودک بررسی می شود و تشخیص می تواند نادرست یا ناقص باشد. و اگر کودکی با مجموعه مهارت های متخصص مطابقت نداشته باشد، تشخیص او مستلزم یک متخصص دیگر، بودجه دیگر و یک سال دیگر است.
وقتی از یک سو معلمان و پزشکان برای شناخت و درک تنوع عصبی آموزش ندیده اند و از سوی دیگر متخصصان بسیار تخصصی هستند، کودکان به روشی جامع ارزیابی نمی شوند. همپوشانی بین شرایط مختلف آشکار نمی شود. کل کودک – وسعت کامل نیازهای فردی آنها – در نظر گرفته نمی شود.
اگر متخصصان به طور جامع در تمام شرایط تنوع عصبی آموزش دیده باشند، می توانند تصویر کاملی از نیازهای هر کودک را جمع آوری کنند. این امر در حصول اطمینان از اینکه کودک مراقبت و حمایت مورد نیاز خود را هم در آموزش و هم از نظر عاطفی دریافت می‌کند بسیار ارزشمند خواهد بود.