اینکه چه چیزی می گویید و چگونه می گویید ممکن است بر روابط عاطفی کودک شما تأثیر بگذارد، نوع و نحوه بیان مطلب شما تشکیل دهنده رفتار کودک در آینده خواهد بود.
نتایج یک مطالعه تجربی اخیر منتشر شده در شماره مارس 2016 روانشناسی رشد نشان داد که نه تنها آنچه می گوییم، بلکه نحوه بیان آن ممکن است بر رشد ویژگی های عاطفی کودک از سنین بسیار پایین تأثیر بگذارد. زمانی فکر می‌کردیم که نحوه ارتباطی (مزاج) یک فرد از نظر ژنتیکی تعیین می‌شود، اما این مطالعه نشان می‌دهد که محیط نیز نقش زیادی دارد.
این آزمایش شامل یک محقق بود که به کودکان (15 ماهه) آموزش می داد که چگونه با اسباب بازی ها بازی کنند در حالی که کودک روی آغوش والدین خود می نشست. محقق دیگری در همان نزدیکی نشسته بود (“Emoter”) و در حالی که نوزادان سر و صدا کردن یکدیگر را تماشا می کردند با عصبانیت (“این تشدید کننده” با صدایی خشن) یا با عاطفه خنثی (“این جالب است”) واکنش نشان می داد. بعداً به بچه ها اجازه دادند با اسباب بازی ها بازی کنند. نوزادانی که واکنش خشمگینانه شنیدند نسبت به نوزادانی که واکنش خنثی شنیدند کمتر با اسباب بازی ها بازی می کردند.
این امر برای والدین چه معنایی دارد؟
اول، نشان می دهد که آنچه ما می گوییم و نحوه بیان آن نه تنها بر روابط عاطفی کودک و رفتارش در لحظه تأثیر می گذارد، بلکه بر نحوه واکنش آنها به موقعیت های مشابه آینده تأثیر می گذارد. با توجه به آنچه در مورد رشد مغز می دانیم، کاملاً ممکن است که قرار گرفتن مداوم در معرض این نوع محرک ها، به خصوص اگر در شرایط مختلف رخ دهد، به تدریج به یک سبک واکنش دائمی تر به چیزهای جدید و جدیدی که با آنها مواجه می شوند تعمیم یابد.
هنگامی که یک الگوی پاسخ به این شکل تعمیم داده می شود، به احتمال زیاد نشان می دهد که مغز کودک در حال حاضر سیم کشی شده است تا کودک نسبت به چیزهای مختلفی که در محیط خود در معرض آنها قرار می گیرد، مرددتر و ترسیده تر شود.
والدین می توانند از این اطلاعات به صورت مثبت استفاده کنند. با استفاده از لحن مثبت و عبارات مثبت در حالی که یک نوزاد یا کودک خردسال موقعیت های مختلفی را مشاهده و تجربه می کند، به آنها کمک می کنیم تا واکنش مثبت نشان دهند.
یکی از ترس های اصلی که کودکان اغلب دارند ترس از تاریکی است. وقتی بچه‌هایم بچه بودند، آنها را به اتاق تاریکی می‌بردم و در مورد اینکه چقدر در تاریکی خوب بود آواز می‌خواندم با آن ها صحبت می کردم. هیچ کدام از تاریکی ترس نداشتند. سپس، اگر می دیدم که آنها کاری می کنند که می تواند مضر باشد، از صدای خشن استفاده می کنم و می گویم “ایمن نیست” و در صورت نیاز آنها را حذف می کنم.
من شما را تشویق می کنم که از آنچه می گویید و چگونه آن را می گویید آگاه شوید، بنابراین در تشویق فرزندتان به کاوش و تعامل با محیط خود به ویژه در مورد چیزهای جدید بهتر خواهید بود تا در حین انجام این کار احساس امنیت کند. هنگامی که آنها را در حال انجام کارهای مناسب می بینید، می توانید از جملات مثبت و انگیزشی با لحنی که تشویق کننده است استفاده کنید. انجام این کار، فرزندان شما را تشویق می کند تا چیزهای جدید را امتحان کنند و مهارت های جدید را بیاموزند.
ارتباط والد/کودک کلید انجام وظایف اساسی والدین است که شامل ایجاد پیوند نزدیک، درک دیدگاه فرزندتان، ارائه محدودیت‌ها و راهنمایی‌های مناسب و آموزش مهارت‌ها، دانش و ارزش‌ها به اوست. از نحوه ارتباط با فرزندتان و تأثیر آن بر او آگاه شوید (آگاه باشید). سبک ارتباطی خود را بر اساس چیزهایی که می آموزید تغییر دهید و شروع به فیلتر کردن کنید و در واقع آنچه را که می گویید و نحوه بیان آن را قبل از شروع فرمول بندی کنید. این تغییرات سبک فرزندپروری شما را «دوباره» می‌سازد و متوجه خواهید شد که به طور خودجوش به شیوه‌ای بسیار مثبت و مؤثر به فرزندتان پاسخ می‌دهید. روابط عاطفی کودک با شما زمانی شکل می گیرد که شما سعی در بازداشتن و یا تشویق وی هستید و خود از آن اطلاعی ندارید.