اکثر والدین در حفظ سلامت جسمی فرزندانشان عالی هستند. آنها کار میکنند تا مطمئن شوند که خوب غذا میخورند، واکسیناسیون خود را دریافت میکنند و از نظر بدنی فعال میمانند. اما سلامت عاطفی و روانی کودک به اندازه سلامت جسمانی برای کیفیت زندگی آنها مهم است.
حمایت از سلامت روانی فرزندتان – درست مانند سلامت جسمی او – به کودک شما کمک می کند تا در حالی که به بزرگسالانی کاملاً سالم و روانی تبدیل می شود، انعطاف پذیری لازم را برای مقابله با موانع ایجاد کند.
کری هیث، مشاور حرفه ای میگوید: “سلامت روان، به هر جنبه ای از زندگی ما از جمله بهزیستی جسمی، عاطفی، رابطه ای و معنوی ما مرتبط است. هر یک از این جنبه های زندگی ما به هم مرتبط هستند. زمانی که یک یا چند ناحیه تحت تأثیر قرار گیرند، سلامت روان ما نیز در شرایط نامطلوب قرار خواهد گرفت.”
وقتی کودک از سلامت روانی خوبی برخوردار باشد، میتواند به وضوح فکر کند، دوست پیدا کند و چیزهای جدید بیاموزد. همچنین کودکان در صورت داشتن سلامت روانی اعتماد به نفس را میگیرند، عزت نفس خواهند داشت، استقامت را تمرین میکنند، هدف گذاری را یاد میگیرند، تصمیم گیری را تمرین میکنند، مهارت های مقابله ای را یاد میگیرند، احساسات دشوار را مدیریت میکنند و دیدگاه عاطفی سالمی نسبت به زندگی خواهند داشت. یادگیری این مهارت ها همیشه آسان نیست و نیاز به تمرین دارد، به خصوص اگر کودک شما دارای مشکلات روانی مانند افسردگی یا اضطراب باشد. در واقع، تجربه مسائل مربوط به سلامت روان چندان غیر معمول نیست.
درباره 5 نکته برای محافظت از چاق شدن کودک بیشتر بدانید.
چگونه والدین میتوانند از سلامت روان حمایت کنند؟
عشق بی قید و شرط را نشان دهید
جنی تورس، پزشک و معلم میگوید یکی از مهم ترین راه ها برای حمایت از سلامت روان فرزندتان نشان دادن عشق است. به طور مرتب به فرزندان خود بگویید که مهم نیست با چه چیزی روبرو هستند یا با آن سروکار دارند، شما آنها را دوست دارید و در کنار آنها هستید.او میگوید که بچه ها باید بفهمند که همه ما اشتباه میکنیم، اما میتوانیم از این اشتباهات درس بگیریم. مطمئن شوید که اشتباهات فرزندتان را به‌عنوان روشی برای یادگیری در نظر میگیرید، به‌جای اینکه در ارتباط با شکست‌ها صحبت کنید. حتی اگر از یک انتخاب ضعیف ناامید شده اید، فرزندتان باید بداند که ناامیدی که احساس میکنید هیچ تاثیری بر عشق شما به او ندارد.
شخصیت آنها را تحسین کنید
تشویق، تمجید و تایید همه راه هایی هستند که والدین میتوانند اعتماد به نفس و عزت نفس فرزندشان را تقویت کنند. تحقیقات نشان میدهد که عزت نفس پایین با اضطراب، افسردگی و استرس تحصیلی مرتبط است که همگی به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی کودک تأثیر میگذارند. عزت نفس پایین حتی میتواند به افکار خودکشی منجر شود.کودکان را بیشتر به خاطر ویژگی های شخصیتی تحسین کنید تا ویژگی های جسمانی یا چیزهای موفقیت محور.
با هم زمان بگذرانید
گذراندن وقت در کنار هم به عنوان یک خانواده نه تنها پیوندهای خانوادگی را تقویت میکند، بلکه به والدین زمان مورد نیاز را با فرزندان خود میدهد تا یاد بگیرند که با چه چیزی دست و پنجه نرم میکنند و رویاهایشان چیست. این به آنها این پیام را میفرستد که مهم هستند و برایتان مهم است که در زندگی آنها چه اتفاقی می افتد. همچنین اگر به طور منظم با هم وقت میگذرانید، احتمال بیشتری وجود دارد که مسائل زندگی فرزندتان را تشخیص دهید. هیث میگوید شما همچنین باید دوستان فرزندتان را بشناسید. “به فرزندان خود نشان دهید که به افرادی که آنها نیز به آنها اهمیت میدهند اهمیت میدهید. بعلاوه، میتوانید زمانی که آنها در روابط یا دوستی های ناسالم هستند، نظرات خود را ارائه دهید و همچنین آنها را راهنمایی کنید که چگونه یک دوست سالم باشند.”
درباره نیازهای ویژه اوتیسم نوجوانان و بزرگسالان جوان بیشتر بدانید.
ایجاد اعتماد
تورس می افزاید: «یکی از نیازهای اساسی کودکان این است که احساس امنیت کنند. “وقتی بچه ها احساس امنیت میکنند، به طور مناسب رشد میکنند و به طور مناسب یاد میگیرند. همچنین احتمال بروز چالش های سلامت روان کمتر است.”هیث میگوید یکی از راه های تقویت این احساس امنیت و اعتماد این است که محیطی در خانه خود ایجاد کنید که در آن برای بچه هایتان امن باشد که در مورد احساسات و مبارزات خود صحبت کنندهیث میگوید: “بچه ها با مثال یاد میگیرند. اگر آنها ببینند که به اشتراک گذاشتن مبارزات و چالش ها قابل قبول است، به احتمال زیاد به سراغ والدین خود می روند.”
چه زمانی باید از بیرون کمک گرفت
برخی از کارشناسان تخمین میزنند که تنها 21 درصد از کودکانی که مشکل سلامت روان دارند، واقعاً درمان مورد نیاز خود را دریافت میکنند. اگرچه تصمیم گیری برای کمک گرفتن از یک متخصص بهداشت روان برای والدین آسان نیست، اما عاقلانه است.تورس میگوید: “اغلب وقتی میبینیم اتفاقی برای فرزندانمان می افتد، گاهی احساس میکنیم شکست خورده ایم و این میتواند ما را از درخواست کمک باز دارد. اما اگر این گام را برداریم، متوجه میشویم که تنها نیستیم، دیگران نیز همین چیزها را تجربه میکنند. تورس همچنین معتقد است که والدین نباید منتظر بمانند تا اوضاع بد یا غیرقابل کنترل شود. درعوض، او آنها را تشویق میکند تا در مورد دریافت حمایت از فرزندشان فعال باشند تا بتوانند راهبردهای مقابله سالم را بیاموزند، انعطاف پذیری ایجاد کنند و یاد بگیرند که موقعیت‌ها و احساسات دشوار را مدیریت کنند. پرچم های قرمز عبارت اند از: نگرانی یا اضطراب بیش از حد اعتماد به نفس کم از شما، دوستانشان یا فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردند کنار میکشندتغییرات قابل توجهی را در عادات غذا خوردن یا خواب نشان میدهداز نظر تحصیلی مشکل دارد یا با دوستانش مشکل داردابراز ناامیدی میکند، افسرده به نظر میرسد یا در مورد خودکشی صحبت میکنددر مورد رفتارهای خودآزاری صحبت میکند یا انجام میدهد