آیا تا به حال در مورد شانه یخ زده در بین افراد مبتلا به دیابت چیزی شنیده اید؟ در مورد درمان و ورزش های مربوط به آن چیزی میدانید؟
شیوع جهانی دیابت در چند دهه اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته است و در حال حاضر میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است. دیابتی ها نیاز به کنترل سطح قند خون در بدن خود دارند در غیر این صورت، می تواند منجر به عوارض طولانی مدت مانند مشکلات قلبی، گرفتگی عضلات، تصلب شرایین (انسداد شریان ها) و غیره شود.
ورزش های منظم به حفظ سلامت قلب و حفظ سطح کلسترول کمک می کند. در بدن. افراد دیابتی سطح گلوکز بالایی در خون خود دارند زیرا یا بدن آنها انسولین کافی برای پردازش گلوکز تولید نمی کند یا بدن آنها به درستی از انسولین استفاده نمی کند.
این منجر به ایجاد اختلالات مفصلی مختلف مرتبط با دیابت می شود و در میان آنها، مشکلات شانه مانند شانه یخ زده به طور معمول در بیماران دیابتی مشاهده می شود. شانه یخ زده با درد، چسبندگی ضخیم و کاهش قابل توجه دامنه حرکتی آن در همه جهات مشخص می شود. و تمرینات به طور کلی برای بازگرداندن حرکت مفصل شانه مفید هستند. در این مطلب به چند تمرین برای شانه یخ زده اشاره کرده ایم.
درباره اهمیت بازی در فضای باز برای کودکان پیش دبستانی بیشتر بدانید.
شانه ی یخ زده
شانه یخ زده یا کپسولیت چسبنده همراه با از دست دادن حرکت شانه دردناک است که معمولاً در مراحل مختلف اتفاق می افتد. با درد و سفتی شروع می شود که ۲ تا ۶ ماه طول می کشد. سپس به یک حرکت کمتر دردناک، اما سفت با از دست دادن کامل برخی حرکات تبدیل می شود. معمولاً پس از ماه‌ها تا سال‌ها از شروع، بهبودی خود به خودی در دامنه حرکتی ایجاد می‌شود. درمان فیزیوتراپی بر کاهش درد، التهاب و افزایش دامنه حرکتی تمرکز دارد.
ورزش برای شانه یخ زده
قبل از انجام این تمرینات بدن را با دوش آب گرم یا حمام به مدت 10 تا 15 دقیقه گرم کنید.
درباره برنامه ریزی با کودکان برای تحقق اهداف سال آینده خانواده بیشتر بدانید.
تمرینات اکستنشن فلکشن
- بنشینید یا بایستید و از میله یا باند ورزشی استفاده کنید.
- عضلات بازو و شانه را به آرامی خم کنید.
- میله یا نوار را روی سر و پشت سر بلند کنید.
کشش آونگ
- شانه ها را شل کنید.
- بایستید و کمی به جلو خم شوید، به طوری که بازوی آسیب دیده آویزان شود.
- بازو را در یک دایره کوچک در جهت عقربه های ساعت و خلاف جهت عقربه های ساعت به قطر حدود یک فوت بچرخانید.
کشش حوله
- یک سر حوله را از پشت بگیرید و با دست دیگر طرف مقابل را بگیرید.
- حوله را در حالت افقی نگه دارید. از بازوی سالم استفاده کنید تا بازوی آسیب دیده را به سمت بالا بکشید تا کشش احساس شود.
راه رفتن با انگشت
- رو به یک دیوار در طول بازو قرار بگیرید.
- با نوک انگشتان بازوی آسیب دیده به دیوار در سطح کمر برسید. آرنج را کمی خم کنید، به آرامی انگشتان را به سمت دیوار بالا ببرید تا بازو تا جایی که راحت باشد بالا بیاید.
- عضلات شانه را درگیر نکنید.
دسترسی متقابل بدن
- بنشینید یا بایستید و از بازوی خوب برای بلند کردن بازوی آسیب دیده در آرنج استفاده کنید و آن را بالا و در سراسر بدن بیاورید و فشار ملایمی برای کشش شانه اعمال کنید.
- کشش را به مدت 20 ثانیه نگه دارید.
کشش زیر بغل
- از بازوی سالم برای بلند کردن بازوی آسیب دیده روی قفسه ای به اندازه ارتفاع سینه استفاده کنید.
- به آرامی زانوها را خم کنید و زیر بغل را باز کنید.
- خم شدن زانو را کمی عمیق کنید، زیر بغل را به آرامی بکشید و سپس صاف کنید.
- با هر خم شدن زانو، بدون فشار دادن، کمی بیشتر دراز بکشید.
چرخش بیرونی
- یک نوار تمرینی را بین دست ها با آرنج با زاویه 90 درجه نزدیک به پهلوها نگه دارید.
- قسمت پایینی بازوی آسیب دیده را دو یا سه اینچ به سمت بیرون بچرخانید و به مدت 5 ثانیه نگه دارید.
- چرخش به داخل
- کنار یک در بسته بایستید و یک سر نوار ورزش را دور دستگیره در قلاب کنید.
- انتهای دیگر را با دست بازوی آسیب دیده نگه دارید، در حالی که آرنج را با زاویه 90 درجه نگه دارید.
- باند را 2 تا 3 اینچ به سمت بدن بکشید و 5 ثانیه نگه دارید.
کشش دست-پشت
- بایستید و بازوی آسیب دیده را پشت کمر قرار دهید.
- برای گرفتن این مچ از دست مخالف استفاده کنید.
- بازوی آسیب دیده را با حرکت دادن آن به سمت باسن مخالف بکشید.
- به آرامی آن را تا آنجا که ممکن است به سمت بالا حرکت دهید.
- این وضعیت را برای چند ثانیه نگه دارید.
فشار چتر
- روی صندلی بنشینید و آرنج ها را کنار بدن قرار دهید.
- برای نگه داشتن چتر در جلو، از گیره دستی استفاده کنید.
- از بازوی سالم استفاده کنید تا بازوی آسیب دیده را به پهلو فشار دهید.
- آرنج بازوی آسیب دیده را به سمت داخل کشیده نگه دارید.
- به موقعیت شروع بازگردید.
در حین انجام این تمرینات، آنها را به تدریج انجام دهید و بازو را برای چند ثانیه در نقطه انتهایی دامنه حرکت نگه دارید. به آرامی کشش را رها کنید و تکرار کنید. از انجام حرکات اجباری خودداری کنید زیرا می توانند باعث ایجاد درد شوند.