تکالیف مربوط به درمان بی دقتی:
برای تکالیف درمان بی دقتی، دو تصویر مشابه که در موارد جزئی با هم تفاوت دارند به کودک نشان دهید و از وی بخواهید تفاوت های آنها را پیدا کند.
کارت های مقوایی تهیه کنید و روی هرکدام کلماتی را بنویسید طوری که یکی از حروف یا دندانه های آن کلمه جا افتاده باشد و کودک باید نقص کلمه را بیابد. مثلا قو-باغه
روی کارت های مقوایی کلماتی را بنویسید که یک حرف یا دندانه اضافه داشته باشد کودک باید بتواند این اشتباهات را پیدا کند.
دیکته چند نفر را به کودک بدهید و از وی بخواهید آنها را تصحیح کند.
دو شکل کاملا مشابه که در یک مورد جزئی باهم تفاوت دارند به کودک نشان بدهید کودک باید آن اختلاف را پیدا کند.
تکالیف مربوط به درمان حساسیت شنیداری:
با چندین شیء مختلف صداهای مختلف ایجاد کنید.
از کودک بخواهید با چند وسیله مختلف مثل طبل و شیپور و… صداهایی ایجاد کرده و آنها را باهم مقایسه کند.
صداهای حیوانات مختلف را برای کودک پخش کنید و از وی بخواهید حیوانات خاص آنها را تشخیص دهد.
صداهای مختلف مثل چک چک آب؛ خنده؛ سرفه وسایر صداهای طبیعی پیرامون خود را برای کودک ضبط کرده و پخش کنید وی باید هر صدایی را تشخیص دهد.
داخل قوطی های خالی اجسامی مثل لوبیا و سنگ ریزه و… میریزیم کودک باید با تکان دادن آنها شیء داخل آنها را حدس بزند.
صداهای مختلفی را ضبط میکنیم و تصاویر مربوط هر صدا را تهیه میکنیم صداها را برای کودک پخش میکنیم وی باید هر صدا را با تصویر مربوطه تطبیق بدهد.
چشمان کودک را میبندیم و از همکلاسی هایش میخواهیم اسم او را صدا کنند کودک باید حدس بزند کدام یک از همکلاسی هایش اسم اورا صدا کرده.
تمرین بالا را با استفاده از تلفن انجام بدهید.
صدای نت های مختلف موسیقی را بنوازید کودک باید تشخیص بدهد کدام نت نواخته شده.
به خانواده کودک سفارش کنید از سخن گفتن بسیار در منزل و بلند کردن زیاد صدای رادیو و تلویزیون خودداری کنند.
به معلم سفارش کنید هنگام گفتن دیکته از صدا و تلفظ معمولی استفاده کند.
صدای رادیو را بسیار کم کنید و از کودک بخواهید آنچه گفته شده را بازگو کند.
واژه هایی از کتاب انتخاب کنید که کودک در شنیدن آنها حساس نیست؛ این کلمات را ضبط کرده برای کودک پخش میکنیم و از وی میخواهیم حروف اول آنها را تشخیص دهد.
تکالیف مربوط به درمان حافظه شنیداری:
سه کلمه را برای کودک بیان کنید و از کودک بخواهید آنها را بیان کند. به تریتب تعداد کلمات را افزایش دهید. در انتخاب محرک ها، رعایت موارد مربوط به تعداد، طول و مقوله معنایی و دستوری محرک مفید است:
طول: از محرکات کوتاه شروع کرده و بتدریج طول محرک را افزایش دهید
از محرکاتی شروع کنید که از یک مقوله معنایی باشند سپس دو مقوله متفاوت، سپس افزایش تعداد مقوله ها:
مثلا سیب-موز،سیب-گربه
تمرین قبلی را با جملات انجام دهید اما از یک جمله شروع کرده به ترتیب تعداد آنها را افزایش دهید.
دو تمرین قبلی را با رعایت ترتیب کلمات و جملات انجام دهید.
چند دانش آموز را کنار هم بنشانید و از آنها بخواهید:نفر اول یک کلمه بگوید نفر دوم همان کلمه را تکرار کند و یک کلمه دیگری که مناسب است به آن اضافه کند نفر سوم دو کلمه قبلی را تکرار کرده و یک کلمه مناسب دیگر به آن اضافه کند و به همین ترتیب پیش بروید تا یک جمله بلند ساخته شود.
بازی قبلی را با جمله ها پیش ببرید.
به کودک چند دستور بدهید و از او بخواهید آنها را به ترتیب اجرا کند.
درباره کاردرمانی با عبور موانع تار عنکبوت بدانید.
تکالیف مربوط به درمان مشکلات آموزشی:
برای درمان این نوع غلط ها باید با معلم دانش آموز مشورت شود و روش درمانی مربی با معلم متفاوت باشد.
در صورتی که معلم موافق باشد مربی میتواند با استفاده از کتاب های روش تدریس که وزارت آموزش و پرورش در اختیار آموزگاران قرار میدهد استفاده کند.
اِ یا ه؟ کدام؟
بسیاری از دانش آموزان در نوشتن صدای اِ در انتهای کلمات دچار مشکل میشوند یعنی واژه های اصحابِ، دیدنِ . سالِ و… را به صورت اصحابه، دیدنه، ساله و… مینویسند(به آن ه کسره میگویند) و برعکس واژه های نامه . بنده . خسته و… را به صورت نامِ . بندِ .خستِ و… مینویسند. بسیاری از معلمان سعی می کنند با توضیح مضاف و مضاف الیه ای مطلب را برای دانش آموزان بیان کنند اما این روش به خصوص در سال های اول و دوم دبستان دانش آموز را بیشتر گیج میکند زیرا رشد ذهنی آنها هنوز به درک این اصطلاحات نرسیده و تفاوت آنها را نمیفهمند.
تجربه نشان داده روش ذیل برای آموزش این مفهوم مناسب است:
بچه ها من برای شما کلماتی را نام میبرم بعضی از این کلمات طوری است که وقتی من بیان کردم شما منتظر کلمه دیگری نمیمانید.
مثلا وقتی میگویم :نامه، خامه، خانه، شانه ؛ شما متوجه میشوید که اسامی چیزهایی را گفتم. اما گاهی نیز کلماتی را میگویم ولی شما منتظر میمانید که ادامه دهم. زیرا آن کلمه به تنهایی مقصود مرا به شما نمیرساند مثلا مدادِ، قندانِ، کفشِ، کلاسِ، دانش آموزِ، آموزگارِ .
در این گونه کلمات شما منتظرید من ادامه دهم مثلا بگویم :کفشِ قرمز، مدادِحسن، قندانِ سفید، دانش آموزِ خوب، آموزگارِ کلاس اول.
حالا این دو دسته کلمات را به صورت مخلوط به کار میبرم.هر وقت بعد از گفتن کلمه ام منتظر کلمه دیگری بودید دستهایتان را بالا ببرید اگر نیاز نبود که منتظر کلمه دیگری بمانید دستهایتان پایی باشد.
خوب حالا کلمات را میگویم :کلاسِ، معلمِ، مدیرِ، زنِ، ساده، خامه، کتابِ، چاله و..
بعداز یکی دو جلسه که این بازی را انجام دادیم به آنها فقط یک قاعده را آموزش میدهیم. میگوییم هر وقت بعداز تلفظ کلمه منتظر کلمه دیگری بودید با اِ بنویسید واگر منتظر کلمه دیگری نبودید با ه بنویسید.