هنر کاردرمانی با غذا

در یادداشت گذشته سعی شد تا ویژگی ها و ابعاد مشترک کاردرمانی با غذا را به تشریح بیان کنیم، در این یادداشت قصد داریم تا جزئیات بشتری از کاردرمانی با غذا را در اختیار شما قرار دهیم.

 

هنر کاردرمانی با غذا

بازی رایگان با غذاهایی مانند ماست، ژله و سس سیب علاوه بر کاردرمانی با غذا فرصت های خوبی برای ترویج بازی و خلاقیت هستند. از این غذاها برای نقاشی با انگشت استفاده کنید یا به عنوان قلم مو با مواد غذایی دیگر نقاشی کنید. این فعالیت تنظیم لامسه و بویایی را به همراه تغییرات مداوم در آن به چالش می کشد

خلاقیت در کاردرمانی با غذا

وقتی غذا برای بازی رایگان یا سر میز شام ارائه می شود، خلاقیت آنها را تشویق کنید، این کار علاوه بر کاردرمانی با غذا فرصتی برای افزایش خلاقیت کودک نیز می باشد – چوب هویج تبدیل به ماشین یا قلم مو می شود و کشمش تبدیل به مورچه روی کنده می شود.

هر چه ارائه احمقانه‌تر و درگیر شدن کودک بیشتر شود، احتمال بیشتری دارد که غذاهایی را که به او ارائه کرده‌اید بخورد. مخصوصاً اگر این غذاها جدید باشند یا غذاهای غیر ارجح باشند.

سطوح بالای زیاده‌روی همچنین منجر به افزایش تجربیات مثبت در مورد غذاها می‌شود، که به نوبه خود منجر به شادی خواران و زمان صرف غذا با استرس کمتر می‌شود.

ایده‌هایی مانند این میان وعده‌های گل، تغذیه سالم را ترویج می‌کنند و می‌توانند کودک را به کشف بافت‌ها یا طعم‌های جدید در یک چیدمان غذایی خلاقانه سرگرم‌کننده و مضمون تشویق کنند.

غذا خوردن نامرتب و رشد حرکتی دهان در کاردرمانی با غذا

بازی نه تنها باعث افزایش تنظیم حسی و تعامل مثبت با غذاها می شود، بلکه کاردرمانی با غذا باعث رشد مهارت های حرکتی دهان می شود.

رشد مهارت های حرکتی دهان زمانی ارتقا می یابد که انواع غذاها ارائه شوند و مهارت های تسلط یافته به چالش کشیده شود.

در اینجا اطلاعات بیشتری در مورد مشکلات حرکتی دهان و مسائل مربوط به تغذیه که اغلب برای والدین نگران کننده است، آورده شده است. مسئله نگرانی در مورد تغذیه و تند خوردن یک مسئله حسی یا نگرانی حرکتی دهانی اغلب مطرح می شود.

غذاهای بلند و چسبنده مانند هویج، کرفس و فلفل دلمه ای، یکپارچگی رفلکس تهوع را تقویت می کنند، همراه با ایجاد رفلکس عرضی زبان که بعداً از جانبی شدن زبان برای مدیریت بولوس پشتیبانی می کند.

غذاهایی مانند نخود فرنگی، یا انگور، آگاهی دهانی و تنظیم غذاهایی را که هنگام گاز گرفتن «ترک می‌کنند» و توانایی مدیریت چندین بافت را در یک زمان افزایش می‌دهند.

خوردن آشفته و وعده های غذایی مثبت

فرقی نمی‌کند غذاخورده‌ای دارید، یا فقط سعی می‌کنید زمان صرف غذا را سرگرم‌کننده کنید، بازی بهترین راه است! کاردرمانی با غذا زمانی بیشترین بازدهی خود را دارد که با بازی همراه باشد.

بازی با غذا برای رشد مهارت های حرکتی دهان و تنظیم حسی مورد نیاز برای حمایت از زمان مثبت وعده غذایی بسیار مهم است. با استفاده از بازی خلاقانه، قرار گرفتن در معرض، و اغراق بیش از حد می توان به این نقاط عطف دست یافت.

اگرچه هدف این است که کودک شما غذاهای جدید بخورد، اما باید مراحل زیادی را قبل از رسیدن به آنجا فتح کنیم. نگران نباشید، این ها می توانند سرگرم کننده و بدون استرس باشند، اگر از طریق کاردرمانی با غذا باشد!

اجازه بدهید از شما یک سوال بپرسم. اگر غذای جدیدی به شما ارائه شد، چیزی به قدری جدید و اضطراب آور که نمی خواهید آن را در نزدیکی خود داشته باشید و قطعاً نمی خواهید آن را لمس کنید. آیا فکر می کنید آن را در نزدیکی دهان خود می خواهید؟ در مورد در دهان شما؟ حتی بیشتر، در مورد قورت دادن آن چطور؟ پاسخ برای بسیاری از آنها به هیچ وجه نخواهد بود! خب، ما نمی توانیم از بچه هایمان همین انتظار را داشته باشیم. اگر نخواهند به غذایی نگاه کنند یا به آن دست بزنند، قطعاً تمایلی به خوردن آن ندارند! بنابراین قبل از اینکه بچه‌ها را وادار کنیم غذاهای جدید را نزدیک یا در دهانشان بگذارند، باید چندین قدم به عقب برگردیم و یاد بگیریم که چگونه با آن تعامل کنیم. اینجاست که لذت می تواند وارد شود! این هفته قصد داریم روش های مختلف بازی یا تعامل با غذاها را آزمایش کنیم. به یاد داشته باشید، هدف این است که آن را نخورید. هدف این است که به سادگی با آن تعامل داشته باشید و امیدوارم شروع به آشفتگی با آن کنید! در کاردرمانی با غذا اجازه دهید کودک شما با لمس غذا راحت باشد و از انجام آن لذت ببرید. این نه تنها آنها را چند قدم به خوردن آن نزدیکتر می کند، بلکه ارتباط مثبتی با غذا ایجاد می کند و همچنین آنها را با جنبه های مختلف آن راحت تر می کند. این می تواند شامل رنگ، بافت، شکل، بو و غیره باشد. بنابراین به طور خلاصه، در کاردرمانی با  غذا بیایید سفر غذایی خود را با دست و چشمانمان با آشفتگی شروع کنیم!